• De aanloop naar het uitduel bij DSO in Zoetermeer was weer eens ouderwets spannend. De JO19-1 kende een aardige waslijst aan afwezigen, en de lange zoektocht naar invallers leverde uiteindelijk alleen het opnieuw meespelen van Yanick op. Waarvoor onze dank groot is trouwens. RCL stond zodoende aan de aftrap met 13 spelers, maar zou het de tweede helft met slechts één wisselspeler moeten doen. Onder deze 12 spelers ook Jason, die zijn debuut maakte op de Nederlandse voetbalvelden. De geblesseerden Berkay en Tom gaven wel acte de présence en hielpen het team zoveel als mogelijk met vlaggen.

    Al kort na de aftrap werd duidelijk dat de scheids eigenlijk nergens voor floot. Je moest het wel heel bont maken wilde hij fluiten. Wel leek de definitie van ‘bont’ voor beide teams iets te verschillen overigens. De thuisploeg probeerde de roodwitten onder druk te zetten en met fysiek spel op eigen helft terug te dringen. Dat lukte redelijk, maar RCL bleek – met name in de persoon van spits Kjell – in de tegenaanval uiterst gevaarlijk. Al na enkele minuten ontsnapte Kjell aan de centrale verdedigers in een lange sprint die begon rond de middellijn en hem, na een knappe passeeractie waarmee hij op de achterlijn twee man het bos in stuurde, links van het doel oog in oog met de keeper bracht. Niet zelfzuchtig legde hij de bal terug op Jason, die zijn debuut voor RCL opluisterde met de belangrijke openingsgoal.

    Enige minuten later zagen we een bijna identieke herhaling van de situatie. Dit keer wist de keeper er echter net een arm tegen te krijgen. Terwijl het hardwerkende en strijdende RCL ondanks de druk van de tegenstander nauwelijks iets weggaf was het zelf met snelle counters gevaarlijk. Joran werd in de diepte aangespeeld, gaf zijn directe tegenstander een panna en passte Kjell aan, die op zijn beurt de bal teruglegde op Jayden. Het schot dat volgde ging rakelings over het doel. Even verslapte de rechterflank van RCL en was de nood aan de man. De vrijgelaten DSO speler werd aangespeeld en met een uiterste krachtsinspanning wist Floris het schot van dichtbij te blokken en deze levensgrote kans te neutraliseren.

    Het spel golfde inmiddels wat meer op en neer. DSO bracht een aantal breedgeschouderde en topfitte spelers in, overduidelijk uit een selectieteam afkomstig, waardoor ze met name op het middenveld nog makkelijker voetbalden. RCL zette daar nog meer werklust en doorzettingsvermogen tegenover. Op het middenveld verloor RCL de bal doordat de bal de scheids raakte. Terwijl alle roodwitten de reglementaire scheidsrechterbal verwachtten liet hij doorspelen, ondanks dat DSO hier groot voordeel van had. Het leidde direct tot een enorme kans voor DSO, waarbij Meshaal met een knappe save ternauwernood een doelpunt wist te voorkomen. Het was de eerste keer deze wedstrijd dat de scheids een hoofdrol in het spelverloop opeiste, en helaas niet de laatste. De wraak van RCL was echter zoet. Jayden lanceerde Kjell, die het snelheidsverschil met zijn bewakers wederom uitstekend uitbuitte. Pogingen van de centrale verdedigers Kjell niet helemaal reglementair te stoppen (het kenmerkende klikkende geluid van kicksen tegen enkels was onmiskenbaar te horen) waren tevergeefs. Kjell speelde een aantal spelers uit, inclusief de keeper, kapte nog eenmaal terug en terwijl de keeper en een verdediger terugrenden naar de doellijn schoot hij de bal tussen alle verdedigers door in het doel: 0-2. RCL was uiterst effectief in de eerste helft.

    Korte tijd later kwam RCL zelfs op een 0-3 voorsprong. Joran werd weggestuurd met een diepe bal, wist op doorzettingsvermogen langs zijn bewaker te komen en liet een bal los die het midden hield tussen een schot uit een onmogelijke hoek en een voorzet. Via de binnenkant van de verre paal stuiterde de bal terug het veld in, waar Kjell als bliksemafleider fungeerde en de inlopende Jayden de afvallende bal zakelijk binnen kon schieten.

    Kennelijk besloot de scheids dat het zo wel mooi geweest was met die Leiderdorpers, want in het vervolg van de eerste helft zou hij een uiterst dubieuze hoofdrol op gaan eisen. Dat begon al vrijwel direct na het RCL doelpunt. Een makkelijk gegeven vrijde trap leidde tot een klutsachtige situatie rond de rand van het strafschopgebied. De bal belandde bij een DSO speler die een metertje of twee buitenspel stond en, niet zo gek natuurlijk, daardoor de bal ongehinderd achter Meshaal kon schieten. De scheids zag de hoog geheven vlag van Tom maar besloot dit – terechte – signaal voor buitenspel te negeren. De overduidelijk uhmmm... eenzijdige beslissingen van de scheids, gepaard gaand met enkele pogingen tot wat intimiderend gedrag naar twee spelers toe haalden RCL duidelijk uit zijn spel en irriteerde de rood-witte spelers. Over de Leiderdorpse fans langs de lijn trouwens nog maar gezwegen. Bij een aanval door het midden werd een schot nog net aangeraakt door een leiderdorpse grote teen, waardoor de bal onhoudbaar werd voor Meshaal: 2-3.

    Met de Sint in het land strooide de scheids zo hier en daar met kadootjes voor de thuisploeg, zoals een vrije trap op een gevaarlijke plek vlak voor het RCL strafschopgebied na een gewoon duel waarin eigenlijk niets bijzonders gebeurde. De scheids wist het zwaar geirriteerde RCL uit z’n spel te houden en ook langs de kant liepen de gemoederen op. ‘Schandalig’ was misschien wel de juiste betiteling voor het optreden van de scheids op dat moment. De wedstrijd werd een soort moeizame worstelpartij op dat zompige en hobbelige grasveld. Een hoogtepuntje namens RCL was een lange rush van Bilal, die de bal achterin onderschepte en over de rechterflank op avontuur ging. Na zo’n geweldige actie was het jammer dat zijn schot uiteindelijk toch ruim voorlangs ging. Die actie had meer meer verdiend.

    Tijdens de rust werd de spelers van de 19-1 op het hart gedrukt toch vooral het eigen spel te blijven spelen, zich te beheersen en niet uit de tent te laten lokken. Een kaart leek hier immers in een heel klein hoekje te zitten. Het team kwam in ieder geval uiterst gemotiveerd het veld weer op. De aanwijzingen leken absoluut hun uitwerking te hebben, want RCL speelde gelukkig weer zijn eigen spelletje, al bleef het een uiterst moeizame wedstrijd. Al snel stuurde Gent Kjell diep met een prima pass. Het schot dat volgde ging echter juist voorlangs. Even later opnieuw een schot van Kjell, nadat hij knap een goede voorzet van Dimas uit de lucht plukte. Het schot ging helaas naast. Jayden legde in een volgende aanval de bal terug op de opgestoomde Floris, ook dat schot trof geen doel.

    We kwamen nu op een punt dat de scheids zich werkelijk helemaal niets meer aantrok van de vlaggenist van dienst. Uitballen, buitenspel, hij zag het allemaal beter. Heel bijzonder, zeker omdat vele beslissingen overduidelijk onjuist waren. Gelukkig wisten de spelers van RCL JO19-1 zich er niet of nauwelijks meer door te laten beinvloeden. Langs de kant beet echter menig toeschouwer zich hardop de lip om maar geen luid commentaar te geven.

    Meshaal had in dat eerste deel van die lange, lange tweede helft eigenlijk niets te doen. Dat gold niet voor de DSO keeper. Die zag een prachtig schot van Gent bovenop de kruising belanden. Ruim over de helft van de tweede helft zagen we het eerste kansje voor DSO. De bal ging naast en over. Aan de andere kant kwam de bal na een doorgeschoten hoekschop voor de voeten van Sem, die de bal hard in het zijnet joeg. In de snelle tegenaanval wist Jaïr met een goed getimede tackle de angel uit een gevaarlijke voorzet te halen.

    DSO speelde inmiddels 1 op 1 en kwam eigenlijk tegen de verhouding in toch op 3-3. kort daarna wist Meshaal nog met een knappe reflex uit een hoekschop een bal van de lijn te halen. Aan de overkant zagen we een bijna onmogelijke, katachtige reflex van de DSO keeper die bij een boogbal van Gent ontzettend hoog wist te springen en de bal – we telden ‘m eerlijk gezegd al – tóch over de lat wist te tikken.

    De DSO vlaggenist eiste in de spannende slotfase, recht voor neus van de RCL fans en -bank, nog een mooie bijrol op door een aantal overduidelijk onjuiste vlagsignalen in het nadeel van RCL, waardoor onder andere een zeer kansrijke RCL aanval werd afgebroken wegens buitenspel dat overduidelijk géén buitenspel was. Joran stond, vanaf eigen helft gezien, op het moment van passen immers zeker drie meter voor de laatste DSO verdediger.

    Na afloop van deze bizarre pot voetbal waren er in de kleedkamer complimenten voor de spelers van RCL voor hun zelfbeheersing. Zeker in de tweede helft was het bijzonder knap hoe ze met de overduidelijk benadelende omstandigheden om wisten te gaan en weer hun eigen spel wisten te gaan spelen. Positieve punten die we verder uit deze wedstrijd kunnen distilleren waren het met een doelpunt opgeluisterde debuut van Jason en het feit dat Gent voor het eerst sinds lange tijd weer eens 90 minuten mee kon spelen.

    Natuurlijk kom je zo door het seizoen heen af en toe scheidsrechters tegen die eenzijdig fluiten of ‘bijzonder’ gedrag vertonen. Doorgaans probeer ik daar in de wedstrijdverslagen zo min mogelijk aandacht aan te besteden. Dat is immers te veel eer. Soms tref je echter een geval van de buitencategorie en heeft een scheids zoveel invloed op de uitslag of het verloop van een wedstrijd dat ik er niet omheen kan. Dit was er overduidelijk zo één. Excuses dus voor de bijna overdadige 'exposure' voor deze man in dit verslag.

    Volgende week weer een thuiswedstrijd. Het JO19-1 team van Valken’68 komt op bezoek. Dat is toch bijna altijd weer een lastige tegenstander, dus we kunnen rekenen op opnieuw een spannende pot voetbal. Wel zullen we het opnieuw met een krappe bezetting moeten doen, want naar verwachting zullen Sander en Berkay de eerste weken nog niet mee kunnen doen.

    Tot zaterdag,
    Arjen