RCL JO19-1 test het aluminium en knokt zich naar winst

Op deze warmste 12 november ooit gemeten stonden er een aantal mooie evenementen op de kalender. Sinterklaas zette in korte broek voet aan wal en voor RCL JO19-1 stond de thuiswedstrijd tegen FC Oegstgeest op het programma. We telden een behoorlijk aantal afwezigen en ‘twijfelgevallen’, gelukkig vonden we deze week o.a. een aantal spelers van de JO23-1 bereid een lekker balletje mee te trappen. Waarvoor dank, Tim, Jorryt, Job en Yanick. Omdat coaches Bart en Ron beiden verhinderd waren wilde Matthew de coaching gelukkig wel op zich te nemen. Op het geplande aanvangstijdstip waren er duidelijk nog geen 11 donkerblauwen te bekennen op het zonovergoten veld 3. Ze kwamen aanvankelijk niet verder dan 7 spelers. Na een kwartiertje wachten meldden zich nog een drietal spelers, afkomstig van hun 19-1, en werd alsnog afgetrapt. Elf roodwitten tegen tien donkerblauwen, dat zou pas na de rust weer in evenwicht komen.

In de voorbespreking was nog met klem aangegeven geconcentreerd en ‘volle bak’ te beginnen. Dat lukte helaas niet overal, binnen de kortste keren zagen we hoe toch iets lichtzinnig Oegstgeest een enorme kans werd geboden. Voor de eerste maal deze wedstrijd – maar zeker niet de laatste – raakte de bal het aluminium. Meshaal kon de terugstuitende bal, die hij in eerste instantie alleen maar na kon kijken, gelukkig eenvoudig oprapen. Daar kwam RCL goed weg. En luttele minuten later was dat opnieuw het geval, toen een vrije trap op mirakuleuze wijze via de borst van Meshaal naast het RCL-doel verdween. Dat kon niet goed blijven gaan, en uit een scrimmage na een hoekschop kwam het tiental van Oegstgeest zowaar op voorsprong.

RCL wist zich niet echt raad met het numerieke overtal, was duidelijk zoekende naar een werkende veldbezetting en speelde mede daardoor ietwat onrustig en leed veelvuldig balverlies. Hier en daar leek de concentratie ver te zoeken op belangrijke momenten, zowel aanvallend als verdedigend gezien. De 1-1 kwam redelijk uit de lucht vallen: tijdens een van de weinige keren dat RCL in 'de 16' van Oegstgeest kwam werd Simon in het Oegstgeester strafschopgebied naar beneden getrokken, en bij de afwezigheid van Gent nam Jaïr de verantwoordelijkheid op zich de penalty onberispelijk tot doelpunt te promoveren.

Langzaam maar zeker begon het beter te lopen bij RCL. Er ontstonden wat meer ruimtes in de Oegstgeest-verdediging, waar RCL gebruik van probeerde te maken. Eerst was er een enorme kans voor Kjell, die op de keeper werd afgestuurd. Hij week iets te veel uit naar links en zag zijn inzet gestuit door de uitgekomen keeper. De rebound werd van een afstandje met een listig boogje ingeschoten door Dimas. Die inzet werd echter door een verdediger met het hoofd van de lijn gehaald. Kort daarop kreeg RCL een hoekschop. Jayden legde de bal bij de tweede paal en daar ontstond een klassieke kluts. Uiteindelijk was het Tom die het hoofd koel hield, de bal aflegde op Jorryt die op zijn beurt RCL van dichtbij op voorsprong knalde: 2-1. En even later was daar een prima uitgespeelde aanval van RCL, met opnieuw Tom die de bal prima aflegde. Ditmaal op Jayden, die de bal vanaf links met een subtiele lob over de uitgelopen keeper heen in het lege doel schoot.

Geheel tegen de verhouding in kwam Oegstgeest op slag van rust toch weer naderbij toen een donkerblauwe middenvelder halverwege de RCL helft de bal kreeg en nauwelijks gehinderd tot aan de rand van het strafschopgebied zijn actie mocht doorzetten, om vervolgens eveneens ongehinderd de bal in de kruising te mikken.

In de rust had Oegstgeest zowaar twee nieuwe spelers weten op te duiken. Met 11 tegen 11 wist RCL zich duidelijk beter raad, het veldspel zag er beter uit en het team had de wedstrijd eigenlijk onder controle. Er ontstond een enorme kans voor Kjell, die vanaf eigen helft door Tim van achteruit alleen op de keeper af werd gestuurd. Na zijn lange sprint zag Kjell dat de paal een doelpunt in de weg staan. Aan de andere kant was er eenmaal ingrijpen van Meshaal nodig om een doelpunt te voorkomen. Lange tijd gebeurde er weinig spectaculairs, beide teams waren aardig in evenwicht en gaven weinig mogelijkheden weg. Coach Matthew kreeg wel grijze haren, spreekwoordelijk gezien dan, van alle wissels die nodig waren wegens pijn, pijntjes en vermoeidheid.

Opeens werd de wedstrijd dan toch weer een enerverend potje. Dat begon met een penalty die Oegstgeest kreeg na een net niet goed genoeg getimede tackle van Jaïr op de achterlijn. Meshaal kreeg er nog een hand tegenaan maar kon de gelijkmaker niet voorkomen. RCL was nu echt wel weer scherp en wakker.

Gelegenheidsrechtsbuiten Floris werd met een mooie dieptepass door Jaïr op avontuur gestuurd. Hij kon vogelvrij op de keeper af stormen, maar wist deze bijna niet te missen kans toch rakelings naast te laten rollen. Een cartoonesque situatie voor het doel van Oegstgeest bracht RCL weer op voorsprong. Het begon met een schot van Dimas dat op de onderkant van de lat spatte, de terugstuiterende bal werd door Job hard op de verre paal geschoten, waarna Kjell uiteindelijk de bal wél over de doellijn knalde. De Oegstgeester vlaggenist probeerde het nog af te doen als buitenspelgeval, maar scheids Arco stond er met z’n neus bovenop en wees gedecideerd naar de middenstip. En of het nog niet genoeg was volgde er even later opnieuw een schot van Dimas, dat ditmaal op de paal eindigde. De bal belande voor de voeten van Job, die in de verre hoek RCL op 5-3 schoot.

Nog altijd kreeg het aluminium van veld 3 geen rust, want een afstandschot van Oegstgeest eindigde op de buitenkant van de RCL-paal. Met nog 10 minuten te spelen belandde een hard schot van dichtbij op het lichaam van Tim, dat leverde Oegstgeest de ideale kans op een nieuwe aansluitingstreffer op in de vorm van een penalty wegens hands. Ook nu volgde een prima ingeschoten penalty, waar Meshaal nog bijna een antwoord op had. Met een een 5-4 voorsprong en twee sterk vermoeide maar fanatiek strijdende teams hadden de laatste minuten van de wedstrijd zomaar verhit kunnen worden, maar niets van dat alles. Het bleef sportief tot aan het laatste fluitsignaal, waarna RCL als terechte winnaar van het veld stapte. Een mooie opsteker na de verloren wedstrijd van vorige week en de gebeurtenissen daaromheen.

Lekker gevoetbald mannen! Na een – toch weer- niet zo scherp begin heeft iedereen zich uitstekend herpakt en al met al een prima pot gespeeld. Dank aan de invallers van vandaag, het bleek weer eens geen overbodige luxe om wat spelers op de bank te hebben zitten. Ik zal trouwens aan RCL moeten doorgeven dat de doelen van veld 3 dringend aan vervanging toe zijn wegens metaalmoeheid.

Volgende week zaterdag opnieuw een uitwedstrijd in Zoetermeer, dan gaan we naar DSO.

Tot zaterdag,
Arjen