• Heel veel rommeliger kun je een wedstrijd niet beginnen… Twee RCL teams liepen zich warm op het moerasachtige veld zes, twee tegenstanders stonden bij veld drie (waar een wespennest op het veld voor een heel andere uitdaging zorgde). Foutje van de organisatie ;-) Het kostte even wat heen en weer bellen – en vooral lopen – voordat alle poppetjes op de spreekwoordelijke juiste plaats stonden.

    De nipt verloren seizoensopening van vorige week had één slachtoffer gemaakt: Ferry moest zijn sterke en onvermoeibare optreden bekopen met een vervelende rugblessure. Dat betekende dat de B3 erg krap in de spelers zat, zeker met de knieblessures van Jayden en Levi van de afgelopen week in het achterhoofd. Gelukkig vonden we Robbe (JO16-1) en Orestes en Ferenç (JO17-4) bereid om na hun eigen wedstrijd ook de arena van veld 6 te betreden. Daarmee zat coach Laurens dus ruim in de wisselspelers, maar dat zou zeker geen overbodige luxe blijken.

    RCL begon op het zompige veld 6, waar de vlaggenisten, coaches en toeschouwers plaatselijk wegzakten in de drassige moerasgrond langs de lijn, met spits Kjell verrassend op doel en daar voor, Robbe, Tim, Jaïr en Dex als verdediging. Op het middenveld begonnen Simon, Gent en aanvoerder Dimas terwijl de aanval werd gevormd door Björn, Jayden en Joran. Levi was de eerste vlaggenist van dienst, terwijl Ferenç en Orestes nog even uit konden blazen van hun eigen wedstrijd en Sandor nog rustig wakker aan het worden was.

    FC Oegstgeest JO17-3 had de eerste wedstrijd met liefst 12-1 gewonnen van ASC, en werd dus ingeschat als een lastige tegenstander. En dat bleek, vanaf de eerste minuut zette Oegstgeest veel druk, waar RCL maar moeilijk onder uit kwam. Toch was de eerste echte kans, een dubbele nog wel, voor RCL. De rood-witten braken uit over rechts en vanaf de zijlijn trok Jayden de bal voor naar de rand van het strafschopgebied. Hij bereikte Robbe, die ter hoogte van de penaltystip zijn man uit kapte en schoot. Helaas mikte hij recht op de keeper, de rebound was voor Björn maar de tweede schotkans ging via de buitenkant van de paal naast. Ook de volgende kans was voor de sterk spelende Björn, die door Gent met een bekeken bal voor de keeper werd gezet. Ook ditmaal bleef de keeper het koelst.

    Aan de andere kant van het veld was het bij vlagen ontzettend rommelig. Dat had natuurlijk zeker ook van doen met het moeilijke veld, maar het liep een aantal keer maar net goed af... Het was, kortom, een ontzettend spannende pot voetbal. Naast spannend was het ook zeker zeer intensief. Beide teams smeten met hun krachten, er waren over het hele veld veel duels. Voor elke meter veld werd gevochten. Kortom, het was een mooi voetbalgevecht daar in de badkuip van veld 6, waarin Oegstgeest enigszins de overhand had. Voor RCL was het Jayden die nét niet gevaarlijk kon worden, Oegstgeest zag een bal rakelings voor het RCL doel langs gaan. In het vervolg van die laatste aanval wierp Jaïr zich in de baan van een van dichtbij ingeschoten bal en wist daarmee de bal van de lijn te halen. Naar eigen zeggen “met gevaar voor eigen leven…”. Daar kwam de B3 in ieder geval wéér goed weg. 

    Na de eerste wisselronde begon het bij RCL iets beter te lopen. Jayden kreeg een mogelijkheid te schieten uit een klutssituatie, maar dat kon de keeper niet verontrusten. Het was Gent die namens RCL als eerste het net wist te vinden. Van een meter of drie buiten ‘de zestien’ krulde hij de bal fantastisch in de rechterhoek, ruim buiten bereik van de keeper: 1-0.
    De verhoudingen in het veld kwamen meer in evenwicht, het doelpunt had RCL niet alleen zelfvertrouwen gegeven, maar ook zelfs nog meer vechtlust. Het werd er dus alleen maar spannender op. Dat werd het zeker toen Kjell vanaf links voor het doel langs nonchalant uitverdedigde waardoor er een hachelijke situatie ontstond. Daar had niemand het meer over toen hij even later, een ruime 10 meter voor zijn doel staand, een lobje uit de lucht plukte. Spits Kjell staat bekend om zijn uitschuifbenen, ‘kiep’ Kjell bleek ook telescooparmen te hebben. Toch kwam de gelijkmaker van Oegstgeest op het wedstrijdformulier. Het RCL middenveld kon het even niet meer belopen, de verdediging van RCL kwam in ondertal en werd volledig uit positie gespeeld. Scoren was een eitje: 1-1. RCL moest zich even herpakken, en kwam goed weg bij een misser van Oegstgeest, gevolgd door een harde knal in het zijnet van het RCL doel. Aan de andere kant ging Levi goed door in een gevecht om de bal en trok de bal van op de achterlijn voor. De voorzet werd helaas door geen enkele medespeler op waarde geschat. Daarom probeerde diezelfde Levi het even later maar zelf toen hij een goede steekpass van Gent kreeg. Zijn lobje passeerde de keeper, maar werd door een Oegstgeest verdediger zeer knap met een uiterste inspanning tóch uit het doel gehouden. Het bleek de laatste aanval van de eerste helft te zijn.

    In de rust had de prima leidende scheids Bart aan beide aanvoerders aangegeven, om al te veel discussies te voorkomen, in de tweede helft voor elke handsbal te fluiten. Dat zou later een cruciaal gegeven blijken te worden.

    RCL begon voortvarend aan de tweede helft. Als laatste station van een snelle aanval schoot Levi de bal, zo’n beetje direct vanaf de aftrap, nét naast. Ondanks de goede plannen van de B3 was het Oegstgeest dat wist te scoren. Even verslapte RCL, tegenstanders werden op achtereenvolgens het middenveld en de verdediging nauwelijks aangepakt en de bal belandde zodoende achter de kansloze Kjell 1-2. In de daaropvolgende RCL aanval over links belandde de bal overduidelijk op de arm van een verdediger in het strafschopgebied. Gezien de gemaakte afspraken was er geen twijfel mogelijk: een pienantie dus! Gent pakte het kadootje uit en schoot de bal door het midden achter de keeper: 2-2.

    In een andere wedstrijd, op een beter bespeelbaar veld, had ik wellicht geschreven dat RCL nu ‘los’ was, ontketend misschien wel. Helaas liet het zware zompige veld alleen maar vechtvoetbal toe, maar het was nu wel RCL dat duidelijk de overhand kreeg. RCL JO17-3 smeet met de krachten, maar was het wat vermoeid én gefrustreerd rakende Oegstgeest daarmee wel de baas. Achterin waren met name Orestes en Jaïr belangrijk in de duels, met vele tackles maar zeker ook in de opbouw, terwijl Tim en Dex het fort bewaakten en ook menig robbertje uitvochten. Dimas speelde een puike pot en was ook centraal op het middenveld een belangrijke schakel met goede passes (drie assists in de hele wedstrijd), vele tackles en gewonnen duels. Ook zijn kompanen Sandor en Björn knapten ontzettend veel vuil werk op maar stonden ook in aanvallend opzicht hun mannetje. Met Gent als balvast diepste aanspeelpunt kon RCL goed gebruik maken van de snelheid van Levi en de energie van Simon en daarmee het nodige gevaar stichten.

    Levi werd door Björn met een goede pass op avontuur gestuurd maar stuitte op de uitgekomen keeper. Die keeper wist ook te redden op een schot van de altijd onvermoeibare Simon, terwijl Levi net naast schoot na een aanval met korte combinaties op de rand van het strafschopgebied. Spits Gent schermde de bal keurig af van de verdedigers en legde terug op Björn. Schieten bleek niet altijd makkelijk op het hobbelige veld, het schot hobbelde naast het doel. Levi wist zijn vermoeide tegenstander regelmatig de hielen te laten zien, en werd zo vaak mogelijk in de diepte aangespeeld. Eerst wist de keeper hem nog nét te stoppen, de enthousiaste toeschouwers stonden op de banken voor de acrobatische radslag die volgde. Maar de volgende, bijna identieke, kans was het wel raak. Dimas speelde Levi in de diepte aan en de bal ging tussen de benen van de keeper door het doel in: 3-2. En die zwaarbevochten voorsprong was zéker verdiend!

    RCL maakte veelvuldig gebruik van het gevonden ‘lek’ in de donkerpaarse verdediging. Levi schoot een volgende kans, voor open doel nog wel, als een kanonskogel richting de MacDonalds. Vervolgens was het tijd voor de laatste ‘geplande’ wisselronde. Ferenç, Jayden en Joran konden de mouwen opstropen, ze moesten weer vol aan de bak. Een schot van Joran, net terug in het veld, werd gekeerd door de keeper, Sandor schoot de afgeslagen bal rakelings naast. Toch wist RCL opnieuw te scoren. Nu was het Jayden, terug in de spits, die Levi met een uitstekende pass lanceerde. Met een mooi doelpunt werd het zomaar 4-2. Wie had dat aan het begin van de wedstrijd durven denken!

    In deze wedstrijd was het RCL JO17-3 geweest dat op het zware grasveld over de meeste inhoud leek te beschikken, maar het team begon langzaam de tol te betalen voor het smijten met de energie. De coach had zeker vijf of zes spelers met de tong op de schoenen kunnen wisselen. Spelers waren op zoek naar een laatste druppel water uit de lege bidons – aan corona dacht in het heetst van de strijd even niemand meer. Oegstgeest zette met de moed der wanhoop aan, RCL stond onder druk en kreeg de bal even nauwelijks nog weg uit de verdediging. Iedereen schrok zich een hoedje toen Levi in een duel z’n knie flink leek te blesseren. Gelukkig bleek het later toch mee te vallen. Aardig feitje: na de onvermijdelijke wissel van Levi, die de opstelling aardig door de war gooide, zette het team zélf de nieuwe opstelling om zodat iedereen binnen de kortste keren op de voor hem én het team beste plek speelde.

    Tweemaal kwam RCL ont-zet-tend goed weg. Eerst spatte een ziedend schot via de onderkant van de lat het veld weer in, even later raakte Oegstgeest hard de paal en kon de rebound maar net aan onschadelijk gemaakt worden. In beide gevallen kon de uitstekend keepende Kjell de bal alleen maar nakijken. Coach Laurens moest alsnog een aantal spelers wisselen, meerdere jongens waren helemaal op. Niet gek als je weet hoe intensief deze wedstrijd was geweest. Het ultieme slotakkoord was voor RCL. Opnieuw stuurde Dimas iemand met een geweldige pass de ruimte in, ditmaal was dat Jayden die het hoofd koel hield en in de slotseconden zijn eerste officiële RCL-doelpunt wist te maken: 5-2.

    Mannen, wát een geweldige wedstrijd hebben jullie vandaag gespeeld. Door als een team voor elke bal te vechten werd Oegstgeest, vooraf ingeschat als misschien wel de sterkte tegenstander in de bekerpoule, uiteindelijk met een mooie uitslag terug naar huis gestuurd. Petje af voor inzet, vechtlust en doorzettingsvermogen. Hartelijk dank aan de invallers, Robbe, Orestes en Ferenç. Zonder jullie had deze zware pot zomaar anders kunnen aflopen.

    Volgende week de laatste bekerwedstrijd, uit tegen ASC, dat ook vandaag weer stevig verloor. Onderschat de tegenstander niet, als jullie nog een kans willen maken verder te komen in de beker zul je allemaal messcherp en meedogenloos moeten zijn, ook dan over het héle (gras)veld, om de score uit te bouwen tot in de dubbele cijfers. Kleine hint… misschien is het handig als iedereen dan wél gewoon een fles water of bidon meeneemt, misschien wel twee, dat is wel zo prettig als je zo’n inspanning moet leveren.

    Tot volgende week, de staf kijkt er al naar uit!

    Arjen