• Minder dan een week na de ijs-k-k-koude massale ijspret stond op een prachtige en vooral warme lente-achtige zaterdag de laatste wedstrijd van het vriendschappelijke toernooitje op de rol, de wedstrijd tegen RCL JO16-1. Onverwacht werd het nog een beetje krap met de beschikbare JO17-3 seleçao toen ook Gent en Ferry afvielen voor deze wedstrijd. Gelukkig wilde behalve Ryan ook Dennis, na de wedstrijd van zijn eigen team, nog wel een helftje meespelen op veld 3.

    De JO17-3 begon aan de wedstrijd met Meshaal op het doel, Simon, Tim, Jaïr en Sandor vormden de verdediging, Jayden, Dimas en Björn het middenveld en Levi, Kjell en Joran de aanvalslinie. Dex en Ryan hadden de eerste wisselbeurt. Na de aftrap nam de JO16-1 het heft in handen, en het duurde niet lang voordat Meshaal met een uitstekende reflex z’n eerste ‘save’ van de dag zou maken en met zijn grote teen een zeker lijkend doelpunt wist te voorkomen. Ook de volgende twee grote kansen wist de JO16-1 niet te verzilveren. In tegenstelling tot die uitstekende wedstrijd van twee weken geleden wilde het bij de JO17-3 vandaag maar niet echt soepel gaan lopen. Teveel spelers zaten niet lekker in de wedstrijd en niet alle duels werden vol overtuiging aangegaan. Het deed langs de lijn een beetje denken aan zomeravondvoetbal, maar dan onder een wat bleek februari-zonnetje. Het eerste gevaar van de 17-3 kwam dan ook pas na een stief kwartiertje spelen, toen Dimas een door Björn kort genomen hoekschop panklaar bij de tweede paal neerlegde. Jayden zette z’n hoofd tegen de bal maar zag de kopbal helaas naast gaan. Geheel tegen de verhouding op het veld in kwam de 17-3 even later wél op voorsprong. Levi zocht dwars door het midden een gaatje voor een schot, maar de bal smoorde alsnog in het woud van benen in het strafschopgebied. De bal belande echter voor de voeten van Jayden, die weinig tijd nodig had om met een hard en geplaatst schot in de verre hoek JO16-1 gelegenheidskeeper Youri kansloos te laten: 1-0.

    Niet veel later werd de voorsprong zelfs verdubbeld, deze keer uit de eerste echt goed lopende aanval van de wedstrijd. Die aanval begon links achterin bij Simon, die met een prima pass op Björn de aanval op eigen helft opzette. Een kaats en een mooie steekpass van die laatste gaf Kjell precies genoeg ruimte om redelijk ongehinderd op de keeper af te gaan en koeltjes de 2-0 aan te tekenen. Aan de overkant wist de JO16-1 voor de eerste maal Meshaal te verschalken, maar langs de zijlijn stak Dex gedecideerd de vlag omhoog.

    Kort na de eerste wisselronde viel dan alsnog de 2-1, toen de verdediging van de 17-3 door een moment van onoplettendheid uit positie stond en de weg naar Meshaal voor de snelle 16-1 aanvaller open lag. Na de aansluitingstreffer kwam de 17-3 alsnog 2 keer ontzettend goed weg – we telden deze grote kansen al bijna – omdat tegen de rappe spitsen van de 16-1 de positionering van de verdediging en de aansluiting vanuit het middenveld onvoldoende waren. Vlak voor rust liep aanvoerder Dimas door een wat onbesuisde tackle tegen een gele kaart aan waardoor de JO17-3 het 10 minuten met een man minder moest stellen. Dat was een klein smetje op een verder leuke en sportieve pot voorjaarmiddagvoetbal. Op slag van het rustsignaal klonk was er nog even consternatie toen Jaïr plotseling in de middencirkel gestrekt ging. Gelukkig bleek het uiteindelijk allemaal erg mee te vallen.

    Na de rust bleef het speelbeeld ongewijzigd, alleen had de 17-3 nu de wind in de rug. Een mooie redding van Meshaal stond de gelijkmaker in de weg, terwijl even later een mooie lob van Kjell, door Dennis op avontuur gestuurd met een strakke diepe bal, rakelings langs de verkeerde kant van de kruising zeilde. Met Dimas weer terug in het veld werd het uiteindelijk dan toch gelijk. Meshal keerde de eerste inzet meesterlijk en kreeg zelfs de vingers nog tegen de in de rebound ingeschoten bal – maar dat was net niet genoeg: 2-2. Wél wist Meshaal even later zelfs nog een achterstand te voorkomen.

    Na de wisselronde in de tweede helft ging het langzaam maar zeker tóch een beetje beter lopen bij de JO17-3. Een vrije trap van de 16-1 belandde op de lat boven Meshaal voordat even later Ryan op de achterlijn links van het doel aan de overkant met een mooie actie een paar tegenstanders passeerde en de bal voortrok. De bal ging voorlangs en de aanval leek verder te gaan maar de scheids had waargenomen dat één van de JO17-3 spelers werd vasthouden: penalty. Bij het ontbreken van Gent als JO17-3’s pienantiekoning wierp Jaïr, net terug in het veld, zich op om de bal vanaf de stip in te schieten. Het paste maar net, via de binnenkant van de paal verdween de beheerst geschoten bal in het doel: 3-2.

    Enige minuten later raakte Levi namens de 17-3 dan ook de lat en was het de 16-1 die goed weg kwam. De in het wit-rood spelende JO16-1 ging volle bal voor een nieuwe gelijkmaker maar kreeg het deksel op de neus. Een snelle counter van de ‘blauwen’ van de 17-3 over rechts zag Jayden in volle sprint op de keeper afgaan. Hij was op eigen helft gestart, en daarmee geen buitenspel, en had vele meters voorsprong op zijn bewaker. Perfect getimed ging de bal oog in oog met de keeper naar links, waar het voor de meegelopen Ryan, ook volledig vrij gelaten, een eitje was om de bal binnen te lopen: 4-2.

    Eindelijk was de JO17-3 nu dan echt de bovenliggende partij, het team leek net iets meer over te hebben na deze intensieve partij onder relatief warme omstandigheden – de thermometer tikte zomaar 15 graden aan. De einduitslag werd bepaalde door Levi. Jaïr onderschepte voor de verdediging de bal, zag dat Levi wat ruimte had en gaf de bal perfect op maat naar de rand van de 16. Levi nam de bal aan op de borst, goochelde nog wat om het leder écht onder controle te krijgen en schoot de vervolgens de bal van dichtbij onbedaarlijk hard in de touwen: 5-2.

    In de minste wedstrijd, qua veldspel dan, van de serie vriendschappelijke wedstrijden van dit seizoen werd het uiteindelijk toch zeker geen ‘gestolen’ overwinning voor de 17-3, al was de eindstand een tikkie geflatteerd. Twee echte kansen, twee goals in de eerste twintig minuten, dat is een uiterst effectieve score. De 16-1 moest vooral zichzelf verwijten niet genoeg gescoord te hebben, de kansen waren er zeker geweest. Als ze met een voorsprong de rust in waren gegaan had niemand raar opgekeken. Dank weer aan Dennis en Ryan voor het invallen.

    Volgende week zaterdag is er wegens de voorjaarvakantie géén wedstrijd, er wordt wél gewoon twee keer getraind deze week. Het gerucht gaat dat er over twee weken wél weer een oefenwedstrijd op het programma staat, al is dat nog niet helemaal zeker. Fijne vakantie!

    Arjen